| بازگشت به صفحه اول |
آری به اداره امور روستا تا استان توسط منتخبان مردم؛ نه به
فدرالیسم!
منشور سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج از کشور مصوبه نشست بهمن ١٣۸٣
(ژانویه ٢٠٠۵) برای استقرار دموکراسی در ایران در کنار "جدائی دين و
ايدئولوژی از
دولت (نظام حکومتی)"
و "تفکيک قوای سه گانه قانونگذاري، اجرائی و قضائي"، راهکارهای زیر را
ضروری میداند:
-
"خدشه ناپذير بودن تماميت ارضی ايران"،
-
"عدم تمرکز امور اداری و واگذاری امور محلی به نهادهای انتخابي، از سطح روستا تا استان" و
-
"پاسداری فعال از سلامت و بالندگی زبان و فرهنگ مشترک ملی و کليه‌ی زبان های ديگر ايرانزمين و فرهنگ های محلی ايران بعنوان گنجينه های اصلی تشکيل دهنده ی مبانی هويت ملی مردم ايران".
انتخاب نمایندگان شوراها و مسئولان در روستا تا استان امکان میدهد که
مردم ایران در همه سطوح در فائق آمدن بر مشکلات و پیشرفت جامعه سهیم
گردند. به این ترتیب هم سیاست های منطقه ای مبتنی بر نیازها، خواست و
اراده مردم آن منطقه اتخاذ میشود و هم تقسیم قدرت به درجه ای بیشتر
میسر میگردد. این راهکار دولت را از پرداختن به امور اختصاصاً منطقه ای
بی‌نیاز میسازد و مضافاً، زمینه ساز رشد، آموزش، کسب تجربه و آزمون
کادرهای سیاسی برای اداره و حل مشکلات کل کشور میشود.
زبان فارسی و فرهنگ مشترک ملی و کليه‌ی زبان های ديگر ايرانزمين و
فرهنگ های محلی ايران گنجينه های اصلی تشکيل دهنده ی مبانی هويت ملی
مردم ايران است و ما بر حفظ و پاسداری از آن تاکید داریم. در همین
راستا تدریس زبان مادری در مدارس را جزئی از این پاسداری و به این سبب
ضروری میدانیم.
صدها سال است که
مردم ایران با قومیت، تبار، زبان های محلی، و باورهای مذهبی متفاوت، از
طریق حرکت به نقاط مختلف کشور، آمیزش با مردم مناطق دیگر، بازرگانی،
آموزش و پیوستن به تولید صنعتی به هم هرچه نزدیکتر شده و با هم
درآمیخته اند. از سوی دیگر اما هم در دیکتاتوری گذشته و هم در استبداد
کنونی تبعیض و بیعدالتی فراگیر حاکم بوده، تجاوزات فاحشی به حقوق و
آزادی همه شهروندان صورت گرفته است. جمهوری اسلامی اصل مربوط به زبان
مادری در قانون اساسی خود را رعایت ننموده و جنایات گسترده ای بویژه
علیه اقلیتهای مذهبی اعمال کرده است.
برخی استانهای ایران از نظر اقتصاد، تولید، امکانات شغلی، مرمت خرابی
های جنگ و زیرساختارها در مقایسه با سایر نقاط، در وضعیت باز هم بدتری
قرار دارند. آنچه جامعه ما به آن نیاز دارد دموکراسی و جامعه بازی است
که در آن مردمانی با تبار، زبان، باورهای مذهبی و سایر خصوصیات متفاوت
به عنوان شهروند با حقوق شهروندی مساوی و بدور از هرگونه تبعیض کنار هم
زندگی میکنند. چنین جامعه ناهمگون ملی از بزرگترین دستاوردهای مدرنیته
و تمدن سیاسی است.
هدفگذاری‌های فوق با خواست گروههای طرفدار فدرالیسم در ایران مغایر
است. این گروهها خواهان آنند که مردم با یک چند خصوصیت مشترک، مانند
پیوندهای محلی و ایلی و عشیره ای در منطقه ای گردهم آیند و به این
ترتیب جدا از دیگران، جامعه ای همگون تشکیل دهند؛ خواهان آنند که ایران
را به قسمت هایی خودمختار یا مستقل از هم تقسیم کنند، به زندگی ایلی و
عشیره ای باز گردند و با این نوستالژی، روندی خلاف تحولات اجتماعی
قرنهای اخیر ایران را تحقق بخشند. آنها ایرانیان را یک "ملت" نمیدانند
بلکه از "ملیت‌ها"ی ایران صحبت میکنند. گروههای نامبرده عموما آلمان و
آمریکا را نمونه های فدرالیسم مورد نظر خود معرفی مینمایند. حال آنکه
در این دو کشور نیز، هیچ استان یا منطقه ای محل تجمع یک قوم خاص و
همگون نمیباشد. مضافاً اینکه فدرالیسم این کشورها ایالت های مختلفی را
که جدا از هم بوده اند متحد کرده، حال آنکه ایران هزاران سال کشوری با
مردمی صاحب تیره های منطقه ای، ایلات و عشایر گوناگون بوده است.
کشیدن مرزهای جدید در ایران برای ایجاد کشوری قطعه قطعه شده در سرزمینی
که مردمان آن هزاران سال است همه با هم بوده و در سده های اخیر بیش از
پیش به هم نزدیک و مخلوط شده‌اند، عموما جز با اعمال زور و خشونت،
پاکسازی های قومی، سرکوب های فجیع و حتی قتل عام میسر نمیشود. فاجعه ای
که نمونه آن را در دوران تجزیه یوگسلاوی سابق دیده ایم؛ گرچه در آن
کشور هم مؤلفه های آن دارای وحدت فرهنگی و تاریخی ملت ایران نبودند.
کشمکش هایی که در آن سرزمین با جنگ صربها، کرواتها، بوزنی‌ها
وکوزوویی‌ها از سال ۱۹۹۱ شروع شد، با کشتار مردم و جنایت علیه بشریت تا
سال ۲۰۰۱ ادامه یافت و تنها پس از دخالت نظامی و فشار آمریکا و کشورهای
اروپائی پایان گرفت.
جهان امروز دوران اتحاد کشورها و برداشتن مرزهاست، نه تجزیه کشورها. در
دورانی که کشورهای اروپایی، آمریکای لاتین و آفریقا در پی اتحاد و کاهش
نقش مرزهای میان خود هستند و روز به روز به هم نزدیکتر و با هم مخلوط
تر میشوند، عکس این پروسه را تنها در کشورهای عقب مانده یا مناطقی خاص
و غالبا بدون هرگونه احتمال موفقیت، شاهدیم.
فدرالیسم امروز به بهانه و حرف رمز تجزیه و چندپاره کردن ایران تبدیل
شده و کیست نداند که کشورهای خاصی نیز الهام بخش آن بوده با تمام وسائل
از آن پشتیبانی میکنند، زیرا میدانند که چنین هدفگذاری واپسگرایانه که
رابطه‌ای با راهکارهای دنیای مدرن ندارد میتواند به یک جنگ داخلی تمام
عیار و درگیری‌های بی‌ثمر و برتری جویی های دینی و تیره و تباری، منجر
و از این طریق به مانع جدیدی برای تحقق دموکراسی در ایران و دستیابی
ملت ایران به جایگاه شایسته ی خود در صف ملل جهان تبدیل گردد.
سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج از کشور
27 فروردین 1399 برابر پانزدهم آوریل 2020
info@iranazad.info
http://www.iranazad.info
| بازگشت به صفحه اول |
