| بازگشت به صفحه اول |
کارگران گرسنه اند!
بمناسبت اول ماه مه روز جهانی کارگر
کارگران در حرکت های اعتراضی خویش در یکسال گذشته بارها اعلام
نمودند که "ما گرسنه ایم"، اما مسئولین خود را به ناشنوائی زده
اند و گوئی هرگز صدای ایشان را نمیشنوند.
شاهدیم که وضعیت
کارگران و زحمتکشان نه تنها بهتر از سال گذشته نشده بلکه
بمراتب بدتر شده است. در کشوری که ذخائر نفت و گاز بزرگ دارد،
در اثر سوء استفاده های کلان سپاه پاسداران و شرکا، سوء مدیریت
و سیاست های غیر مسئولانه، غیر شفاف و ماجراجویانه رژیم در
زمینه هسته ای، تولید داخلی بشدت کاهش یافته، تورم بیداد
میکند، و بیکاری باز هم گسترده تر شده و اقتصاد کشور فلج شده
است. مسئولان نظام چنان از مسائل و مشکلات زندگی مردم بدورند
که بحران را حس نمیکنند، به فریادهای اعتراضی مردم وقعی
نمیگذارند و نیازی به تغییر سیاست های خویش نمی بینند.
کارگران زیر خط فقر زندگی میکنند: در حالی که نرخ تورم در مورد
کالاهای مصرفی حدود 40 درصد اعلام شده و خط فقر در آغاز سال
۱۳۹۲ ، حدود یک میلیون و هفتصد هزارتومان در ماه برآورد می
شود، دستمزد تعیین شده از سوی شورای عالی کار چهارصد و هشتاد و
هفت هزارتومان در ماه است و حقوق کارگران شاغل نیز به هیچ رو
کفاف زندگی آنان را نمیدهد. مضافا اینکه همین حقوق ناچیز نیز
اغلب با ماهها تعویق پرداخت میگردد. بخش وسیعی از کارگران بطور
روز مزدی کار میکنند و نتیجتا فاقد بیمه های بیکاری یا آسیب
دیدگی میباشند. این در حالیست که حوادث ناشی از کار به علت
فقدان ایمنی محیط و وسایل لازم، رشد فزاینده ای داشته است.
اعتراضات گسترده علی رغم جو خفقان و ترور پاسخ کارگران بوده
است که در نتیجه آن فعالین کارگری مانند شاهرخ زمانی، محمد
جراحی، بهروز علامه زاده، بهروز نیکوفرد، علیرضا سعیدی، غالب
حسینی، هنام ابراهیم زاده، علی آزادی، پدرام نصرالهی، مهدی
فرحی شاندیز، شریف ساعد پناه و مظفر صالح نیا به جرم دفاع از
حقوق صنفی و اعتراض به ستم و نابرابری های حاکم در زندانند و
ستار بهشتی که زیر شکنجه در زندان به قتل رسیده است.
عدالت اجتماعی در فقدان آزادی میسر نیست. حرکت بسوی عدالت
زمانی میسر میگردد که سندیکاهای آزاد و مستقل کارگری و سایر
نهادهای حافظ تعادل در جامعه، امکان فعالیت آزاد و علنی داشته
باشند و از منافع این گروه اجتماعی دفاع کنند. هم به این دلیل
در کشورهای پیشرفته سندیکاها عموما در صف اول برای آزادی،
دموکراسی و تضمین حقوق و آزادی ها مبارزه میکنند.
سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج از کشور خواهان آزادی فوری
کارگران زندانی، آزادی فعالیت سندیکاهای مستقل، حل مشکلات
اقتصادی و بهبود وضع زندگی مردم و بویژه کارگران و زحمتکشان و
استقرار حکومتی در ایران است که کلیه حقوق و آزادی های تمامی
آحاد کشور را رعایت و تضمین کند.
سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج از کشور
نهم اردیبهشت 1392 برابر بیست و نهم آوریل 2013 |
| بازگشت به صفحه اول |
